Pankreas duktal adenokarsinom (PDAC), pankreas kanserleri arasında en yaygın olanıdır. Oldukça agresif olan bu kanserin ortalama 5 yıllık hayatta kalma oranı %10'dur. PDAC kanserinin sıradışı immünolojik özellikleri, tümörün agresifliğini arttırmış ve tedavi imkanlarını kısıtlamıştır. Sağlıklı hücrelerin enerji metabolizmalarının temelinde oksidatif fosforilasyon yatarken kanser hücrelerinde enerji metabolizması glikolitik yolu daha çok önceler. PDAC kanserinin ana enerji metabolizmasını oluşturan laktat döngüsü, PDAC kanseri çalışmalarında önemli bir yere sahiptir. Glikolitik ve oksidatif hücrelerin arasındaki simbiyotik ilişki, kanser dokusunu güçlendirmekte ve daha agresif hale getirmektedir. MCT1 ve MCT4 inhibisyonu sonucu bozulan laktat dengesinin hem hücre içi asiditeyi hem de ATP metabolizmasını etkileyerek kanserli dokuların gelişimini durdurması, hatta yok etmesi beklenmektedir. Bu varsayımlar doğrultusunda yapılan taramalarda 4 madde (Conivaptan, Lomitapid mesilat, Nilotinib hidroklorür ve Radotinib) hem MCT1 hem de MCT4 için inhibitör olarak belirlenmiştir. Daha sonrasında bu maddeler arasındaki bağlar Biovia DSV programı ile görselleştirilmiş ve sonuç kısmında tartışılmıştır. Bu maddelerin ileri klinik çalışmaları ve geliştirilmeleri teşvik edilmektedir.